Mehmedalija Mak Dizdar rodio se 17. oktobra 1917. godine u Stocu.

Slijedeći starijeg brata Hamida, koji je već tad bio afirmiran pisac i novinar, 1930. godine dolazi u Sarajevo, gdje upisuje Državnu šerijatsku gimnaziju.

U književnost ulazi još kao gimnazijalac, a radove uskoro počinje potpisivati pseudonimom Mak, koji će, i privatno i službeno, koristiti do kraja života.

Svoj prvi pjesnički tekst objavio je u listu Saveza trezvene omladine Trezvenost, i dobio prvu nagradu za najbolju pjesmu. S 19 godina, u tek pokrenutoj “Novoj biblioteci”, čiji je bio inicijator, objavljuje prvu zbirku pjesama „Vidovopoljska noć“.

Istovremeno se bavi i novinarstvom, a poeziju i druge tekstove objavljuje i u časopisima Gajret, Novi Behar, Jugoslavenski list, Pregled….

U poslijeratnoj Jugoslaviji najprije radi ponovo kao novinar, odnosno kao urednik u državnoj novinskoj agenciji “TANJUG” za Bosnu i Hercegovinu, te u sarajevskom dnevnom listu Oslobođenje.

Objavio je niz knjiga poezije: poemu „Povratak“, pjesničke zbirke „Okrutnosti kruga“, „Koljena za Madonu“, „Minijature“ i „Ostrva“.

Kao rezultat više od jednog desetljeća dugog kreativnog i istraživačkog procesa, konačno objavljuje „Kameni spavač“, koji se smatra krunom njegova sveukupnog književnog stvaralaštva i jednim od temeljnih ostvarenja književnosti Bosne i Hercegovine.

Neposredno pred smrt, objavio je i zbirku „Modra rijeka“, također svojevrsnu autorsku pjesničku rekapitulaciju i još jedno od izrazito značajnih ostvarenja bosanskohercegovačke književne prakse.

Dobitnik je više značajnih priznanja i nagrada, od kojih su najvažnije: Nagrada Udruženja književnika Bosne i Hercegovine, Šestoaprilska nagrada grada Sarajeva, Zmajeva nagrada Matice srpske, Dvadesetsedmojulska nagrada Socijalističke Republike Bosne i Hercegovine, te Zlatni vijenac Struških večeri poezije.

U Sarajevu je ostao sve do svoje smrti, 14, jula 1971. godine. Ukopan je na groblju Bare, A4/01/14.